Świat sztuk plastycznych wydaje się niekiedy nieco hermetyczny. Dlatego my otwieramy Państwu drzwi na oścież. Na początek przedstawiamy kilka podstawowych terminów dla początkujących! Przekonacie się z nich Państwo, że jeśli chodzi o sztuki plastyczne - to większość dróg prowadzi do Francji!
WERNISAŻ (fr. vernissage- czyli werniksowanie)– uroczyste otwarcie wystawy dzieł sztuki połączone ze spotkaniem z autorem. W gronie zaproszonych gości, krytyków, specjalistów, przedstawicieli prasy. Wernisaż poprzedza udostępnienie ekspozycji szerszej publiczności. Słowo "vernisser" po francusku oznacza – "lakierować" i dawniej odnosiło się do dnia poprzedzającego wystawę, kiedy artyści dokonywali ostatniego pokrycia płócien werniksem.
FINISAŻ ( fr. finissage)– uroczyste zamknięcie wystawy, którego celem jest podsumowanie wystawy. Źródło etymologiczne- to jak zwykle francuskie słowo - "la fin" oznaczające koniec.
ATELIER – (fr. atelier) – pracownia artysty, prawdziwe królestwo, w którym malarz, rzeźbiarz, fotograf realizuje swoje pomysły. Często nabiera symbolicznego, tajemniczego charakteru, ponieważ odkrywa wiele ciekawostek o artyście i jego sztuce.
WERNIKS – przezroczysta, głównie żywiczna substancja stosowana w malarstwie i grafice. Werniks służy do nadania połysku, uwydatnienia walorów lub zabezpieczenia obrazu.
LASERUNEK – cienka warstwa przezroczystej farby położona na powierzchni olejnego lub temperowego obrazu w celu uzyskania silniejszych efektów barwnych.
IMPAST – (wł. Impasto – ugniatam) jest to technika w malarstwie olejnym lub akrylowym polegająca na wypukłym nakładaniu farby pędzlem lub szpachlą. Celem stosowania tej techniki jest uzyskanie urozmaiconej faktury.
GWASZ – to farba wodna z domieszką kredy lub bieli. Mianem tym określa się także technikę malowania gwaszami, a także same obrazy nimi namalowane.
TEMPERA – rodzaj farby i techniki malarskiej. Charakterystyczne dla tempery jest organiczne spoiwo barwników, do którego produkcji dawniej używano np. białka jaja zmieszane z piwem lub winem. Malarstwo temperowe znane jest od starożytności a w średniowieczu było wiodącą techniką malarską.
AKWAFORTA - (łac. Aqua fortis – mocna woda - kwas azotowy) to rodzaj techniki graficznej wgłębnej trawionej. Polega na wykonaniu metalowej formy drukowej z rysunkiem uzyskanym poprzez trawienie. Płytę miedzianą lub cynkową pokrywa się werniksem akwafortowym i przy pomocy stalowej igły wykonuje rysunek. Poprzez zanurzenie takiej płyty w kwasie następuje wytrawienie wgłębnego rysunku. Po całkowitym usunięciu werniksu w płytę wciera się farbę drukową, która zatrzymuje się w zagłębieniach i przenosi się pod naciskiem na papier.
AKWATINTA - (wł. Acquatinta – barwiona woda) to także rodzaj techniki graficznej wgłębnej, trawionej. Technika ta polega na pokryciu płyty metalowej sproszkowaną kalafonią lub pyłem asfaltowym. Później należy je podgrzać, by stopniały i przyległy do płyty. Następnie dokonuje się poddania trawieniu i odbija na papierze. Akwatinta różni się od akwaforty tym, że trawione są płaszczyzny, a nie linie.
Fot. Jerzy Dmitruk, Czarodziej, 2005 rok, grafika
Anna Sałek
Udostępnij
Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce: www.artissimo.pl – wystawy, artyści, wydarzenia Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 : www.osztuce.blogspot.com Wszystkie prawa zastrzeżone
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz