Opowieści o nadmorskich pejzażach, faunach, roztańczonych bachantkach i oliwnych gajach należą do często poruszanych tematów w twórczości profesora Leszka Rózgi. Powracającym tematem są interpretacje mitologii oraz odniesienia do źródeł cywilizacji europejskiej. Obraz „Toskania – Para Etruska I” to jedna z piękniejszych prac profesora z kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej o tej tematyce.
Zarysowana zdecydowaną kreską na tle intensywnej czerwieni para małżonków przywodzi na myśl ceglane rzeźby etruskie. Quasi abstrakcyjna para z obrazu kojarzy się z wizerunkiem małżeństwa ze słynnego sarkofagu znalezionego w nekropoli Banditaccia w Caere (Cerveteri) z VI w. p.n.e. Kochankowie ze wspomnianego sarkofagu wyglądają, jakby brali udział w uczcie weselnej i spoczywali w miłosnym łożu, nie zaś w grobie. Kobieta i mężczyzna pozostają na obrazie w niezwykle spokojnych pozach. Twarz mężczyzny delikatnie zwrócona jest w stronę kobiety. Twarz kobiety natomiast ozdabia subtelny, tajemniczy uśmiech. I choć brak jest dynamiki gestów pomiędzy kochankami, to właśnie w spokojnym charakterze tej sceny odnajdujemy przekonanie o trwałości uczucia wiążącego parę.
Poetycko zobrazowana miłość i intymność łącząca obie postacie wyraża się tu pięknie w delikatnym geście mężczyzny zwracającego głowę w stronę kobiety oraz w pełnej ufności i zadowolenia pozie kobiety. Leszek Rózga mawia o swoich pracach, że nie są to ilustracje. „...choć, czasami zarzucają mi ilustracyjność i literackość. I chociaż może przez narracyjność bliższe są literaturze niż plastyce, bo czuję się bardziej poetą niż plastykiem, jestem plastykiem.”
Leszek Rózga - prywatne studia malarstwa i rysunku odbył u Marii Skarbek-Kruszewskiej w latach 1945-46. W 1948 roku rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem profesorów Władysława Strzemińskiego, Adama Rychtarskiego, Stefana Wegnera oraz Ludwika Tyrowicza. W 1952 przeniósł się na PWSSP w Katowicach, gdzie studiował malarstwo i grafikę książkową. Dyplom z wyróżnieniem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie uzyskał w 1954. W 1958 został członkiem grupy "Piąte Koło". W 1967 rozpoczął pracę dydaktyczną z zakresu grafiki w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Wraz ze Stanisławem Fijałkowskim i Romanem Artymowskim powołał w 1971 Wydział Grafiki. W 1979 otrzymał tytuł profesora. Prace w zbiorach muzealnych w kraju i zagranicą, między innymi w kolekcji grafiki Ermitażu, Bibliotheque Nationale w Paryżu oraz w kolekcji Banku Światowego w Waszyngtonie.
Katarzyna Kucharska
Udostępnij
Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
www.napiorkowska.pl
Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce:
www.artissimo.pl – wystawy, artyści, wydarzenia
Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 :
www.osztuce.blogspot.com
Wszystkie prawa zastrzeżone
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz